6 راه برای متوقف نشدن نوشتن خاطرات
6 راه برای متوقف نشدن نوشتن خاطرات
معمولاً با سال جدید تصمیم میگیریم که یک دفتر خاطرات صادقانه داشته باشیم – بیشتر از فقط تا فوریه. و برای چندمین بار از خودم می پرسم چه ترفندی برای موفقیت من وجود دارد.
فرادی در دنیا هستند که یادداشت روزانه برایشان به معنای واقعی کلمه یک وسواس است. و منظور من کسانی از ما نیست که از دفتر خاطرات به عنوان ابزار کاری برای ثبت جلسات مشتری استفاده می کنیم. 🙂 همه جا آن را با خود حمل می کنند (من گاهی اوقات کلیدهای آپارتمانم را فراموش می کنم)، آنها عاشق وسایل مختلف هستند (هرچه دفتر خاطرات من کمتر طراحی شود، بهتر است) و برده فناوری مدرن نیستند (من یک تلفن همراه خریدم. همان مارک رایانه من است، زیرا آنها می توانند به هم متصل شوند).
اما من وسوسه می شوم که در نوشتن یک دفتر خاطرات پشتکار داشته باشم. فهمیدم که نمیخواهم فقط به تلفن تکیه کنم، بلکه میخواهم کمی بیشتر در مورد وظایف و پروژههایم فکر کنم و به همین دلیل برای من راحتتر است که همه آن را با دست بنویسم.
آیینی ایجاد کنید که شامل یک دفترچه خاطرات باشد
منظورم این است که دفتر خاطرات حداقل روزی یک بار به دست شما می رسد و شما به آن نگاه می کنید. یا صبح هنگام صبحانه، یا عصر که دراز می کشید و می خواهید نگاهی به آنچه در روز بعد در انتظار شماست بیندازید. اگر دوست دارید کارهای انجام شده را علامت بزنید، این به شما کمک می کند وظایف خود را برای روز بعد مرتب کنید.
اینستاگرامر ورونیکا نیز همین احساس را دارد: «هر یکشنبه با دفتر خاطراتم می نشینم و برنامه جدیدی می سازم. این بخشی از مراسم به ظاهر یکشنبه من است و بنابراین می دانم که هفته آینده و هفته بعد از آن و غیره ادامه خواهم داد. به این ترتیب با دفتر خاطرات خود رابطه برقرار می کنید، زیرا واقعاً وقت خود را به آن اختصاص می دهید. من همیشه یک برنامه هفتگی میگذارم که هر روز آن را میبینم، و در ابتدای هر ماه یک برنامه ماهانه برای کارهایی مانند کار، امتحانات و تولدها تنظیم میکنم. بنابراین من از یک برنامه ماهانه و هفتگی استفاده می کنم.
بیش از یک دفتر خاطرات نداشته باشید
ممکن است کسی استدلال کند که به دو دفتر خاطرات نیاز دارد – یکی برای کار، یکی برای خانه. تا حدودی منطقی است. از طرف دیگر، اگر بیش از یک مورد دارید، یا یکی الکترونیکی و یکی کاغذی است، احتمال گم شدن در اطلاعات بسیار بیشتر است. اما این یک موضوع تجربه شخصی است، بیش از یک دفتر خاطرات برای من کار نمی کند.
ژارمیلکا، یکی از اعضای گروه ما چیبو، بینش بسیار خوبی در این مورد داشت: «من کم و بیش وظایف، ضربالاجلها، جلسات مختلف را یادداشت میکنم. خصوصی و کار. به طوری که من چندین فعالیت ناسازگار را در یک زمان انجام ندهم.»
دیدگاه های نامرتبط به مطلب تایید نخواهد شد.
از درج دیدگاه های تکراری پرهیز نمایید.